- remetior
- rĕ-mētĭor, mensus, 4, v. dep. a., to measure or mete again, measure or mete back ( poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:B.
iter retro remensumst,
Lucr. 2, 516:si modo rite memor servata remetior astra,
Verg. A. 5, 25: frumentum pecuniā remetiri, to measure back with money, i. e. to pay for with an equal measure of money, Quint. Decl. 12, 19 fin. —In pass. sense:in quā mensurā mensi fueritis, remetietur,
Vulg. Matt. 7, 2; id. Marc. 4, 24.—Transf.1.To measure back, i. e. to go, pass, or travel over again:2.iter,
Stat. Th. 3, 324:stadia,
Plin. 2, 71, 73, § 181.— In pass. sense:pelagoque remenso, Improvisi aderunt,
Verg. A. 2, 181:remenso mari,
id. ib. 3, 143.—In gen., to void or discharge back again:II.ille fide summā testae sua vina remensus, Reddidit oenophori pondera plena sui,
Mart. 6, 89, 5:vinum omne vomitu,
Sen. Ep. 95, 21; cf. id. Prov. 3, 13.—Trop., to go over in one's mind; to think over, reflect upon; to tell again, repeat:2.totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,
Sen. Ira, 3, 36:fabulam,
App. M. 1, p. 104, 7; 2, p. 123, 35.—(Acc. to I. B. 1.) To measure or pass over again: transmissum discrimen convalescendo remetiri, to remeasure, in recovering, the danger surmounted (i. e. to be continually advancing in recovery ), Plin. Ep. 8, 11, 2.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.